Ervaringsverhaal overstap naar beroep vrachtwagenchauffeur

“Mijn burn-out heeft iets fantastisch teweeggebracht.”

In dit artikel vertelt Marco Wassink (55) openhartig over zijn burn-out, diepe dalen, opkrabbelen en zijn droom najagen. De ex-adviseur van badkamers maakte een overstap naar het beroep van vrachtwagenchauffeur. Aan deze stap gingen een zware burn-out en depressies vooraf. Hierbij zijn persoonlijke verhaal:

Deel deze pagina

Zij-instromer Marco Wassink lopend met pompkar

Helemaal leeg

“1 mei 2013 staat in mijn geheugen gegrift. Dit is het moment dat mijn leven totaal op zijn kop stond. Ik kon op die dag letterlijk niet meer uit mijn bed komen. Mijn lijf was helemaal op. Leeggezogen van energie en ik had een bloeddruk van 220/135. Ik was pessimistisch en zag het leven niet meer zitten. Het advies van mijn doortastende huisarts om acuut te stoppen met werken en rust te nemen, werd door mij opgevolgd, want veel anders kon ik niet."

De weg naar professionele hulp

“Hierna ging alles in een sneltreinvaart. Ik werd doorverwezen naar een psycholoog, waar ik binnen een week terecht kon, en mijn indrukwekkende levensverhaal kwijt kon. Er was in mijn leven veel gebeurd; een trauma, jarenlange terreur op school, non-acceptatie van mijn geaardheid bij mensen waar je dat wel van zou mogen verwachten, mijn hoog gevoeligheid, en het gevoel hebben dat je overal alleen voor staat. Problemen stopte ik weg. Want stilstaan bij je problemen paste niet in het opvoedingspatroon. Hierdoor was er een voedingsbodem ontstaan voor een grote onzekerheid in mezelf en naar de buitenwereld. Een fikse burn-out was het resultaat. Er moest veel aan me gesleuteld worden om weer op de rails te komen. Ik kreeg die hulp bij een voor mij bijzondere psycholoog. Ze wilde me graag helpen, op één voorwaarde: Ik mocht mezelf niks aandoen! (ja, zover was ik gezakt). Ik hoefde daar niet lang over na te denken, want ze was immers mijn laatste strohalm. Drie jaar had ik nodig om dit alles, samen met mijn psycholoog, een plaats te kunnen geven.”

Marco Wassink loopt met pompkar naar zijn vrachtwagen.

Zij-instromer Marco_Wassink voor zijn vrachtwagen.

De opbouw

“De opbouw naar boven, en de confrontatie met al mijn problemen en mezelf is een ware hel is geweest. Toch is het alle inspanning waard geweest en is het door al mijn wilskracht gelukt om er doorheen te komen. De grootste fout die vaak wordt gemaakt met een burn-out ervaring is denken klaar te zijn, wanneer de hulp achter de rug is. Ik maakte deze fout ook. Hierdoor dreigde ik weer in een burn-out te geraken. Ik voelde dat de angel er nog niet helemaal uit was, en was op zoek naar verlossing.

Na een coach te hebben gevonden die de voordelen van mijn hoogsensitiviteit kon laten zien, confronteerde mij ook waar mijn tweede burn-out dreiging van kon komen. Het bleek dat mijn probleem onder andere in mijn werk zat. Ik kwam erachter dat ik mezelf op de tweede plaats zet. Samen met haar ben ik op zoek gegaan naar een baan waar ik mezelf wel goed bij voelde. Eigenlijk kwam meteen mijn grote jeugdliefde naar boven: vrachtwagenchauffeur worden.”

Vrachtwagenchauffeur worden

“Toen begon voor mij het loslaten van veel patronen, want ik wilde nogmaals een burn-out voorkomen. Met deze gedachte, kroop ik op internet. Zo kwam ik in contact met STL. Ik kreeg hier met Remi Flamand te maken. Remi wist precies wat ik nodig had, en sleepte me overal doorheen. Na een grondig gesprek met hem, kreeg ik vier transportbedrijven voorgesteld, die bij me zouden kunnen passen. Na wat gesprekken met deze transportbedrijven, kwam voor mezelf al snel van Veldhuizen logistiek als de nieuwe werkgever naar voren. Ik had namelijk voor mezelf opgesomd waar mijn nieuwe werkgever aan moest voldoen; een familiebedrijf, waar menselijkheid bovenaan staat en waar mijn geaardheid wordt geaccepteerd. Na een aantal gesprekken, want ik wilde niet over één nacht ijs, begreep ik dat van Veldhuizen Logistiek een solide familiebedrijf was. Ze waren immers de crisistijd goed doorgekomen en hebben oog voor een veilige werkomgeving. En er is plaats om je gevoel te uiten.”

De weg naar het groot rijbewijs

“Toen begon de weg naar mijn groot rijbewijs, met bijbehorende Code95. Met de drie theorieboeken, was ik vier maanden lang, vijf avonden per week aan zelfstudie bezig. Het was veel (want ik deed dit in de avonduren naast mijn baan) maar vond het allemaal leuk om te doen. Ik wilde het allemaal in één keer halen, om zo snel mogelijk de weg op te kunnen. In december 2022 had ik al mijn papieren op zak. 11 januari 2023 haalde ik mijn C-rijbewijs, heb daarna mijn baan opgezegd, om op 1 maart 2023 als vrachtwagenchauffeur bij van Veldhuizen Logistiek te kunnen beginnen. Daarna, tussen de bedrijven door, moest ik nog lessen voor mijn CE-rijbewijs halen. Deze heb ik op 5 juli 2023 heb gehaald.”

En nu

“Nu rij ik in mijn Mercedes Actros, met alle veiligheidsmaatregelen die je mag wensen, met heel veel plezier door de straten van de Benelux. Wat ben ik trots op mijn collega’s! Bij hen kan ik altijd terecht als ik vragen heb. En ik ben trots op mijn werkgever Van Veldhuizen Logistiek. Zij gaven mij de kans om het vak te leren binnen een veilige omgeving op zowel het menselijke als het materiële vlak. En ik ben heel erg trots op mezelf. Dat ik alle tegenwind heb getrotseerd, en sta waar ik nu sta."