Ervaringen met zij-instroom

Zij-instromer Noreen zit met een grote glimlach achter het stuur 

Een scheiding, schuldsanering en het overlijden van haar ouders en schoonouders. De vijftig-jarige Noreen Geerts- van der Veen heeft veel meegemaakt. Twee jaar geleden liet ze zich omscholen tot vrachtwagenchauffeur. Heeft ze nu het geluk aan haar zijde? In deze reportage lees je hoe het nu met haar is.

Deel deze pagina

Op pad met zij-instromer Noreen

Het is 01.30 uur in de ochtend als we ons melden op de standplaats van Simon Loos in het Friese Sint-Annaparochie. Voor opdrachtgever Smeding zijn hier dagelijks tientallen auto's onderweg met groente en fruit. Noreen staat met een stralende glimlach op ons te wachten en geeft ons een warm welkom. “De auto moet nog gelost worden”, vertelt ze ons.  

“Onze auto’s rijden in ploegen en bijna 24 uur per dag. De auto is nog niet eens afgekoeld en staat vol met lege pallets en kratten.” 

Na het lossen wordt de auto verplaatst naar de andere kant van het pand. Hier gaan we de rit laden. Collega en man Robbertjan staat toevallig naast ons. “Mijn man Robbertjan is ook chauffeur bij Simon Loos. Hij is mijn inspiratiebron geweest om in de transportsector te gaan werken. Het leuke is dat we vandaag allebei naar het distributiecentrum van Picnic in Rotterdam gaan. Daarna scheiden onze wegen. Maar thuis wacht ik weer op hem!” 

Goedlachse koffiejuffrouw  

Als de auto is geladen en wij voorzien zijn van een kop koffie vertrekken we richting Rotterdam. In de nog donkere wereld begint Noreen te vertellen over haar leven en carrièreswitch. “Mijn man Robbertjan werkte bij de KLM en wilde graag iets anders. Met hem bezocht ik een paar jaar geleden een STL instapdag in Geldermalsen. Hij heeft toen via STL zijn rijbewijs gehaald en kon aan de slag bij Simon Loos in Nieuwegein. Wij woonden toen nog Amersfoort.” 

Zelf werkte Noreen bij een koffieketen van een benzinestation en dat beviel prima. “Ik werkte veel in de nacht en kon goed opschieten met de chauffeurs die langskwamen voor een kop koffie. Ik keek altijd wel op als er weer een grote truck aankwam. Het leek me toen al wel een machtig gevoel om zo'n groot voertuig te kunnen besturen.”   

Het geluk lachte Noreen niet altijd toe 

Het leven van Noreen kent heftige tijden. “Ik ben getrouwd geweest en heb twee kinderen met mijn ex-man. Die relatie liep slecht en we zijn gescheiden. Het huis dat we samen hadden gekocht was niet veel waard en ik bleef achter met een schuld. Ik kwam in de schuldsanering terecht. Dat was echt een vervelende tijd. Robbertjan heeft weer liefde in mijn leven gebracht. 

Helaas zijn onze beide moeders kort na elkaar gestorven. De band die we hadden met Amersfoort was hiermee verdwenen. Ik ben geboren in Amsterdam en groeide op in Lemmer. Ik verlangde weer naar de rust en ruimte. We verkochten ons huis in Amersfoort en zijn in het Friese Minnertsga gaan wonen.”

Kan ik chauffeur worden?  

De verhuizing had gevolgen voor het leven van Noreen en Robbertjan. De koffieketen waar ze werkte heeft geen vestigingen in het noorden van het land. Haar man Robbertjan kon een overplaatsing aanvragen. “Dat is het voordeel van werken bij een groot bedrijf. Simon Loos heeft standplaatsen door het hele land en Robbertjan kon overgeplaatst worden van Nieuwegein naar Sint-Annaparochie. Deze positieve ervaring zette mij aan het denken; zou ik chauffeur kunnen worden bij Simon Loos?" 

Ga voor een opleiding met baangarantie!

Wil jij je net als Noreen ook laten omscholen tot vrachtwagenchauffeur? Meld je dan aan voor een instapdag bij jou in de buurt.

Aanmelden

De weg naar geluk 

“Ik ging weleens mee met Robbertjan dus bij Simon Loos kenden ze mij al een beetje. Via hen werd ik aangemeld bij chauffeursopleiding van STL. Ik volgde de opleiding naast mijn parttime werk bij het productiebedrijf.” 

Toen ik mijn C-rijbewijs had kon ik bij Simon Loos gaan rijden. Ik ging horecabedrijven bevoorraden met een bakwagen. Sinds ik mijn CE-rijbewijs heb rijd ik bij opdrachtgever Smeding Groente en Fruit. Robbertjan en ik werken allebei vier dagen en we hebben dezelfde dagen vrij. Zo hebben we tijd met elkaar. Gelukkig in mijn werk en gelukkig in de liefde. Wat wil je nog meer?!” 